زمان خواب و استراحت تعیین زمان مناسب برای خواب، آثار جسمی و روحی فراوانی به دنبال دارد. آنان که ـ همچون پیامبر اعظم(صلی الله علیه وآله) ـ بخشی از شب را به عبادت و شب زندهداری اختصاص میدهند، میکوشند زمان خواب خود را به تأخیر نیندازند تا جسمشان قوت و نشاط لازم برای بیداری در بخشی از شب را داشته باشد. این مهم در سیره پیامبر اعظم(صلی الله علیه وآله) نیز به چشم میخورد. بنابر روایت نقل شده از برخی همسران پیامبر، آن حضرت اول شب را برای خواب و استراحت خود برمیگزید و بعد از مقداری استراحت برمیخاست و به تهجّد مشغول میشد.1 این رفتار، به ویژه با توجه به وجوب تهجّد و شب زندهداری بر آن حضرت، بیشتر قابل فهم و تحلیل خواهد بود; چراکه توفیق تهجّد در نیمه و انتهای شب در صورتی فراهم میآید که اوایل شب برای استراحت انتخاب شود.