وقتی احساسات کنار می‌روند؛ نوشتن با هوش مصنوعی گاهی وقت‌ها که می‌خواهم متنی برای کسی بنویسم، احساساتم ناخودآگاه در نوشته‌ام جاری می‌شوند. اما وقتی از هوش مصنوعی کمک می‌گیرم، نتیجه کاملاً متفاوت است؛ متنی منطقی، بی‌طرف و ساختارمند تولید می‌شود، بی‌هیچ دخالت احساسی. این تجربه برایم یادآور یک واقعیت است: انسان‌ها به‌سختی می‌توانند نفس و احساساتشان را کنار بگذارند. از زمانی که نخستین کتاب‌های عرفانی و اخلاقی اسلامی را می‌خواندم، همیشه این پرسش در ذهنم بود که چگونه می‌توانم واقعاً خود را کنار بگذارم؟ چگونه می‌شود از قضاوت‌های شخصی و هیجانات گذرا عبور کرد؟ حالا به لطف هوش مصنوعی، دارم یاد می‌گیرم که این کار شدنی است. انگار این فناوری دارد به من نشان می‌دهد چگونه می‌شود نوشت، بدون آن‌که درگیر خویشتن شد. این برای من تمرینی است برای رها کردن، برای دیدن و نوشتن بدون واسطه‌ی نفس.