مملکتی که با نگاه اول قحط الرجاله. ولی موقع جنگ که میشه جوان ۲۵ ساله نابغه جنگ میشه. پس معلومه یک عالمه استعداد داریم پس اینا کجان؟ از طرف دیگه آدم خوباش توی دولت نیستن میرن بخش خصوصی از طرف دیگه آدم دولتی هاش گرفتار بروکراسی و تفکر دولتی هستن از طرف دیگهه آدم خوب خصوصی ها تیم توی دولت ندارن دولت رو نمیشناسن و حامی ندارن آدم خوبای دولتی هم خیلی خیلی متخصص هستند و ذو ابعاد نیستن. به درد وزیر شدن میخورن. وزیر با تجربه همه فن حریف هم ندارم یک مشکل دیگه هم رسانه ها هستن که خیلی ضعیف هستن در معرفی مدیران خوب کشور مثل محمد میمونه افرادی که استراتژی مملکت رو میشناسن. شناخته شده نیستن. و ذو فنون هستن. تیم خوب در بدنه دولت دارن. که حرفا از بالا توسط اون تیم ها در لایه های مختلف دولت خوب شنیده بشه . خوب فهمیده بشه. خوب اجرا بشه. این جملات که گفتم حاصل بیست سال مطالعه و تجزیه تحلیل خیلی از آدم هایی است که دولت های زیاد در دنیا دیدن و آینده سیستم تربیت مدیران دولتی در جهان رو رصد کردن. حرفای من نیست. ما برای یک تخصصی آبکی مثل دکتر و مهندسی ده سال بیست سال درس میخونیم اما برای مملکت داری خودجوش پیش میره و هیچ مطالعه و انتقال تجربه سیستماتیک براش نداریم اینها نقاط ضعف ماست اگر اصلاح طلب هستیم باید این ایرادات رو رفع کنیم نه اونا که در قالب روشنفکری به صورت فیک یک حزب خاصی توی ذهن مردم فرو میکنه.