خوش بحال حضرت مریم که. توانست در اون بهبهه های روزگار بره در یک مکان شرقی خلوت کنه با خدا. تنها باشه. و حال راز و نیاز داشته باشه. ما که خموشیم. قلب و لسان ما عادت نکرده به ذکر و راز و نیاز با خدا. ما تنهاییم. روح مون هی ضعیف تر میشه. بیچاره ایم تنهاییم. بدون خدا هی تنها تر هم میشیم. خدا عاقبت مون در ابدیت به خیر کنه. نمیدونم فرصتی پیش بیاد جبران کنیم