درباره نقطه شروع حرکت. انسان تا وقتی هر آدم جدیدی را میبیند از روی ظواهر و قیافه و تیپ و لباس خوشش میاید یا بدش میاید و زود قضاوت میکند هنوز به مقدمه یا ذی المقدمه نقطه شروع حرکت هم نرسیده است. تفکر در آیات خدا انسان را به درجه ای میرساند که اجازه قضاوت از روی ظاهر قیافه لباس خوب بد زشت عرفی را به خود نمیدهد و کنترل نفس و فکر و ذهن دست انسان میافتد. تا وقتی کنترل فکر و ذهن و حتی ناخود آگاه دست ماها نیست. به نقطه شروع حرکت به سمت حقیقت و حق هم نرسیده ایم و البته که نرسیده ایم. بدانیم که نرسیده ایم. بدانیم کز صد هزار منزل بیش از در بدایت بدانیم این راه را نهایت صورت کجا توان بست. بدانیم که نمیدانیم. بدانیم که بینهایت راه است. بدانیم که اکتفا نکنیم بدانیم که به برکه ای که هستیم قانع نباشیم. تازه اگر برکه باشیم. و خشک نباشیم اگر خشکی هم باشیم بد نیست. اگر چیزی باشیم اصلا بد نیست